Een Groot Hernia Fragment En Nog Meer Onheilspellends
'Met de oefeningen begonnen,
doe mijn werk weer als voorheen'
Beste Robert,
Het is al een hele tijd geleden ondertussen, maar dit wil niet zeggen dat ik uw raad niet gevolgd heb.
Even de draad terug oppikken: Nadat ik een MRI had laten nemen, stelde men vast dat ik een groot herniafragment had ter hoogte van mijn L3-wervel en nog veel meer ander onheilspellends, spondylosis, degeneratieve discussen enz.. enz....
Ik had toen helse pijnen en mijn linkerbeen was als het ware bijna gehalveerd in omvang. Ik moest en zou een ingreep( huisarts, neurochirurg) ondergaan tot ik een vriend fysioloog gevraagd had om ook eens zijn mening te geven. Er was toen nog een week voordat ik onder het mes voor de hernia zou moeten.
Hij heeft toen eerst mijn zenuwen in mijn linkerbeen gecontroleerd en daarna een cortisonen spuit gegeven. Als dit niet zou helpen, verzekerde hij mij, zijn er nog twee andere mogelijkheden die we moeten uitproberen alvorens te "snijden". Gelukkig had de cortisonen een positief effect.
De operatie had ik voorlopig uitgesteld en ik had nog een tweede spuit gekregen, 14 dagen na de eerste. Voorzichtig ben ik dan met uw oefeningen begonnen, in combinatie met een aantal kine-beurten om mijn linkerbeen terug in normale proporties te krijgen. Dit was in april dit jaar.
Enkele weken nadien vroeg ik aan mijn fysioloog of het toch niet beter zou zijn het herniafragment te laten verwijderen; ik voelde nog ernstige bewegingsblokades en pijnen .
Mijn vriend fysioloog was toen redelijk geprikkeld en zei letterlijk ‘dat ze der met hun fikken vanaf blijven, ik heb hier elke dag een volle zaal in dit ziekenhuis van mismeesterde patienten waar ik nog iets van moet proberen te maken.’
Sindsdien heb ik consequent elke dag uw rugoefeningen gedaan. Het was niet direct een wondermiddel maar geleidelijk kwam er verbetering. Heel langzaam maar steevast. Ik kon aanvankelijk nauwelijks de helft van de opgegeven oefeningen. Vandaag 14 december doe ik ze allemaal, het is routine geworden, hoewel het mij dikwijls zwaar valt.
Zonder het goed te beseffen doe ik mijn werk weer als voordien. Ik hef 100 Kg en rij 10 uur op een dag als het echt moet en heb daar geen schrik meer voor, omdat ik mij veel zekerder en sterker voel in mijn rug. Ik moet ook niet leren leven met restpijnen want die heb ik niet meer, en dit volledig zonder medicatie.
Als mijn rug eens minder voelt, dan zijn dit geen kwetsuren meer en ben ik na enkele dagen kalm aan terug zoals ervoor. Bovendien is mijn fysiek in het algemeen heel erg verbeterd. Ik ben begonnen met "mountainbiken" in de Ardennen waar ik halftijds woon, en geen berg of afdaling is mij te zwaar of te moeilijk.
En zoals je voorspelde, staat de rugleuning van mijn wagen nu veel rechter, ik kan niet meer achterovergebogen zitten zoals vroeger. Tot zover mijn feed back .
mvg,
Jan Moors
